accessible

Wybitni i znani absolwenci

 

PROF. STANISŁAW WACŁAWOWICZ (1920 – 1999)

ekonomista, pracownik naukowy

Urodził się 5 marca 1920 r. we Lwowie, gdzie uczęszczał do szkoły podstawowej (ukończył ją w Mielniku). W 1933 r. rozpoczął naukę w gimnazjum w Drohiczynie. W okresie wojny był żołnierzem Armii Krajowej. W 1946 r. otrzymał świadectwo dojrzałości w Liceum Ogólnokształcącym w Siemiatyczach, a od jesieni rozpoczął studia w Akademii Handlowej w Krakowie. W grudniu 1946 r. został aresztowany pod zarzutem przynależności do AK i skazany na 10 lat więzienia. Wyszedł na wolność po ogłoszeniu amnestii w czerwcu 1947 r., od tego czasu był stale śledzony przez UB. Kontynuował studia w Krakowie, gdzie w 1950 r. otrzymał dyplom ukończenia Wydziału Ekonomii Produkcji. Rozpoczął pracę naukową, której uwieńczeniem było zdobycie w 1997 r. tytułu profesora zwyczajnego. Był wybitnym specjalistą polityki gospodarczej i prognozowania gospodarczego metodami matematyczno - statystycznymi. Przez 21 lat był dyrektorem Instytutu Planowania i Ekonomiki Regionu, a w latach 1972 – 76 prorektorem Akademii Handlowej w Krakowie i pierwszym zastępcą rektora. Był przewodniczącym IV Zjazdu Absolwentów w 1974 r. Zmarł w Krakowie 26 kwietnia 1999r.

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

PROF. STEFAN TREUGUTT (1925 -1991)

historyk literatury polskiej, krytyk teatralny, pracownik naukowy

Urodził się w 1925 r. w Mogielnicy. Był synem Sylweriusza Treugutta – przedwojennego dyrektora Gimnazjum i Liceum w Drohiczynie. W grudniu 1944 r., jako uczeń kompletów tajnego nauczania, po zdaniu egzaminu uzyskał świadectwo ukończenia gimnazjum w Siemiatyczach. Maturę zdał w czerwcu 1945 r. w naszym liceum. Był krytykiem teatralnym, pracownikiem naukowym Instytutu Badań Literackich PAN. Zajmował się historią literatury polskiej, interesowała go epoka romantyzmu, zwłaszcza twórczość Juliusza Słowackiego. Ważniejsze opracowania, studia krytyczne, książki autorstwa Stefana Treugutta: Młodość pisarska Juliusza Słowackiego, Wzniosłość w „Irydionie” - praca w zbiorze studiów: Zygmunt Krasiński w stulecie śmierci, „Beniowski”. Kryzys indywidualności romantycznej, Geniusz wydziedziczony. Studia romantyczne i napoleońskie, Pożegnanie teatru. W 1979 uczestniczył w III Zjeździe Absolwentów Liceum Ogólnokształcącego im. KEN w Siemiatyczach. Był "urzędującym" przewodniczącym tego zjazdu (honorowym przewodniczącym był jego ojciec, Sylweriusz).

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

DOC. DR HAB. INŻ.

WŁADYSŁAW KUŹNIAR (1925-1990)

inżynier, pracownik naukowy

Urodził się 14 stycznia 1925 r. w Pułtusku. Był synem Antoniego Kuźniara – nauczyciela polonisty, który uczył się w naszej szkole. Gimnazjum ukończył w 1939 r. w Grudziądzu. Dalszej nauki nie mógł kontynuować, gdyż wojna przeszkodziła w realizacji tych planów. Wybuch wojny zastał go w Grodzisku, w obawie przed deportacją na Syberię wyjechał wraz z rodziną do Warszawy. W 1943 r. wrócił do majątku dziadka, gdzie pracował na roli do końca wojny. W 1944.r. rozpoczął naukę w ostatniej klasie Państwowego Gimnazjum i Liceum w Siemiatyczach, maturę zdał w 1945.r. Studiował na wydziale elektrycznym Politechniki Gdańskiej, podczas studiów w 1948 r. podjął pracę w Katedrze Wysokich Napięć. Po uzyskaniu magisterium w 1950.r. kontynuował studia w zakresie miernictwa elektrycznego wysokonapięciowego i w 1959 r. uzyskał stopień doktora nauk technicznych. W latach 1955-63 pracował w Katedrze Podstaw Elektrotechniki Politechniki Szczecińskiej, później w Instytucie Maszyn Przepływowych PAN w Gdańsku, a od 1971 w Zespole Elektrotechniki Wyższej Szkoły Morskiej w Gdyni. W 1974.r. habilitował się na Politechnice Gdańskiej i uzyskał stopień docenta. Zgłosił dwa wnioski patentowe na mierniki elektryczne. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi oraz brązową i srebrną odznaką „Zasłużony Pracownik Morza”. Zmarł 21 kwietnia 1990 r.

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

DR JADWIGA ŻUK (1928-2010)

matematyk, pracownik naukowy

Urodziła się w 1928 r. na Wileńszczyźnie, gdzie uczęszczała do szkoły podstawowej. Od 1940 r. mieszkała w Siemiatyczach. W roku szkolnym 1940/41 uczyła się w rosyjskiej dziesięciolatce, której starsze klasy mieściły się w budynku obecnego liceum. W 1944 r. rozpoczęła naukę w gimnazjum a następnie liceum ogólnokształcącym. Po zdaniu matury w 1948 r. studiowała matematykę na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie i w 1952 r. uzyskała stopień magistra filozofii w zakresie matematyki. Na podstawie tzw. „przydziału pracy” została zatrudniona w katedrze matematyki Wydziału Górniczego Politechniki Śląskiej w Gliwicach, skąd została służbowo przeniesiona do katedry matematyki Politechniki Gdańskiej. Prowadziła wykłady i ćwiczenia głównie na Wydziale Budowy Okrętów. Równocześnie przez wiele lat wykładała w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku i Wyższej Szkole Ekonomicznej w Sopocie. Doktoryzowała się na Politechnice Warszawskiej uzyskując stopień naukowy doktora nauk matematycznych. Po przejściu na emeryturę w 1988 r. prowadziła zajęcia na kierunku biotechnologii Wydziału Chemicznego Politechniki Gdańskiej. Brała aktywny udział w pracach Polskiego Towarzystwa Matematycznego. Zmarła 24 marca 2010 r. w Gdańsku.

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

 

PROF. DR HAB.

 ALINA WŁADYSŁAWA KAMIŃSKA

(z domu Dudzic)

chemik, pracownik naukowy

 

Urodziła się 11 stycznia 1929 r. w Rogawce. W latach 1945-49 uczyła się w naszym liceum. Studiowała chemię na Uniwersytecie Warszawskim i Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 1954 r. uzyskała tytuł magistra i rozpoczęła karierę naukową w Katedrze Chemii Ogólnej UMK. W 1963 r. doktoryzowała się, a 13 lat później uzyskała habilitację w zakresie chemii polimerów. W 1992 r. otrzymała nominację profesorską, w 1996-r. powołanie na stanowisko kierownika Zakładu Chemii Ogólnej. Jest autorką publikacji w chemicznych czasopismach naukowych w kraju i za granicą, a także współautorką skryptu akademickiego. Współpracowała z Instytutem Karolińska Królewskiej Akademii Medycznej w Sztokholmie, badała możliwości zastosowania polimerów w stomatologii. Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Chemicznego. Za zasługi w pracy naukowej i dydaktycznej była wielokrotnie nagradzana, m.in. otrzymała Nagrody Ministra Szkolnictwa Wyższego, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. W 2001 r. w uznaniu zasług dla polskiej nauki otrzymała medal 75-lecia Polskiego Towarzystwa Chemicznego. Była przewodniczącą IV Zjazdu Absolwentów w roku 1984.

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

DR JAN WIKTOR WASILEWSKI

inżynier, pracownik naukowy

Urodził się 16 maja 1933 r. w Wilnie. Po zajęciu Wilna przez Niemców przyjechał z rodziną do Siemiatycz. W czasie wojny uczył się pod kierunkiem rodziców. Jego ojciec, Wiktor, był współzałożycielem szkoły średniej w Siemiatyczach. W 1944 r. Jan rozpoczął naukę w Państwowym Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącym w Siemiatyczach. Po zdaniu matury w 1950 r. studiował na Politechnice Warszawskiej na Wydziale Geodezji i Kartografii i na Wydziale Elektroniki. Pracował naukowo w Zakładzie Radiolokacji na Wydziale Elektroniki. Uczestniczył w budowie pierwszego polskiego dalmierza mikrofalowego dla potrzeb geodezji, co unowocześniło metody pomiaru. Jego prace były publikowane w polskiej i zagranicznej prasie specjalistycznej. Wzbudziły one zainteresowanie szwajcarskiej firmy Wild Heerburgg Szwajcen (Leica), która zaproponowała współpracę, trwającą kilka lat. Napisał pracę doktorską, która w ogólnopolskim konkursie zajęła I miejsce. Prowadził i nadzorował szkolenia w zakresie posługiwania się nowoczesnym sprzętem na terenie całej Polski. Przy uruchamianiu urządzeń fotogrametrycznych pracował również poza granicami kraju, m.in. w Maroku i Libii. Przewodniczył VIII Zjazdowi Absolwentów i Wychowanków w 2004 r.

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

DR ALEKSANDER ŁOJKO

wykładowca, dyplomata

 

Urodził się 8 listopada 1942 r. w Maćkowiczach. W latach 1949 –56 uczęszczał do Szkoły Podstawowej w Szerszeniach. W 1957 r. rozpoczął naukę w Liceum Ogólnokształcącym w Siemiatyczach, po jego ukończeniu w 1961 r. wstąpił do wojska. Ukończył Akademię Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, przemianowaną później na Akademię Obrony Narodowej. Obronił pracę doktorską z nauk wojskowych z logistyki i przez 12 lat pracował jako adiunkt na wspomnianej uczelni. W 1996 r. przeszedł w stan spoczynku w stopniu wojskowym pułkownika i rozpoczął działalność polityczną. Przez 2 lata był radcą ministra w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. W latach 1998 – 2000 pracował w konsulacie Generalnym Rzeczpospolitej Polskiej w Kaliningradzie i Ambasadzie RP w Rydze. W 2000 r. został konsulem na stanowisku I sekretarza w Ambasadzie Rzeczpospolitej Polskiej w stolicy Azerbejdżanu – Baku i pełnił tę funkcję do roku 2004.

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

PROF. DR HAB. INŻ.

BORYS MIKUŁOWSKI

inżynier, pracownik naukowy

Urodził się 4 marca 1943 r. w Siemiatyczach, w latach 1956-60 był uczniem naszego liceum. Studiował na Wydziale Metali Nieżelaznych Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, który ukończył w 1966 r. W 1973 uzyskał stopień doktora nauk technicznych, pracował jako adiunkt i asystent na Wydziale Metali Nieżelaznych. W 1997 r. uzyskał tytuł profesora nauk technicznych z zakresu metaloznawstwa i inżynierii materiałowej. W latach 1984-87 pełnił funkcję prodziekana, a w latach 1987-90 dziekana Wydziału Metali Nieżelaznych. Był członkiem Senatu Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie i kierownikiem Zakładu Metaloznawstwa Teoretycznego. Wydał kilkadziesiąt prac naukowych z zakresu inżynierii materiałowej publikowanych w czasopismach krajowych i zagranicznych. Jest członkiem wielu zagranicznych i krajowych towarzystw naukowych, ekspertem przemysłu chemicznego w zakresie tworzyw metalicznych pracujących w wysokich temperaturach i pod dużymi ciśnieniami, rzeczoznawcą przemysłu metali nieżelaznych, autorem i współautorem patentów
i wdrożeń nowych technologii. W kadencji 2019-2022 zasiada w Radzie Naukowej Instytutu Metalurgii i Inżynierii Materiałowej PAN w Krakowie.

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

 

PROF. DR HAB. ZYGMUNT KAZIMIERCZUK

chemik, pracownik naukowy

Kazimierczuk

Urodził się w 1945 r.,  w latach 1959–62 był uczniem naszego liceum. Jest absolwentem Wydziału Chemii Uniwersytetu Warszawskiego, pracę magisterską pisał w Instytucie Onkologii. Jako stypendysta Fundacji Humboldta poszerzał swoją wiedzę na uniwersytecie w Konstancji (Szwajcaria) i w USA. Habilitował się pod koniec lat osiemdziesiątych, został kierownikiem Zakładu Biofizyki Uniwersytetu Warszawskiego. Od 2002 r. związany jest z Wydziałem Nauk o Żywności i Katedrą Chemii Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, w roku 2015 przeszedł na emeryturę. Współpracował z Uniwersytetem w Osnabruck w Niemczech. Jest wynalazcą leku o nazwie 2-Cda, który stosuje się przy leczeniu stwardnienia rozsianego, niektórych odmian białaczki oraz w pooperacyjnym leczeniu tętniaka mózgu w polskich i zagranicznych akademiach medycznych. W swym dorobku posiada liczne publikacje naukowe z zakresu syntezy nukleozydowej. Uważany jest za jednego z najznamienitszych chemików na świecie. W 1994 r. był Przewodniczącym VI Zjazdu Absolwentów LO w Siemiatyczach.

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

 DR EWA JASIŃSKA ZUBELEWICZ

fizjolog pracy, pracownik naukowy

(1948 - 2016)

Urodziła się 1 stycznia 1948 r. w Milejczycach, gdzie ukończyła szkołę podstawową. W latach 1961-65 uczęszczała do LO w Siemiatyczach. Studiowała na Wydziale Farmacji Akademii Medycznej w Lublinie. W 1978 r. ukończyła studia doktoranckie na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Warszawie. Pracę doktorską wykonała pod kierunkiem wybitnego fizjologa pracy, prof. Henryka Kirschnera. W 1978 r. ukończyła Studium Podyplomowe BHP na Politechnice Warszawskiej. Została wykładowcą tego studium z kilku przedmiotów: fizjologii pracy, ochrony pracy oraz promocji zdrowia w środowisku lokalnym. Przez wiele lat pracowała na Wydziale Inżynierii Środowiska Politechniki Warszawskiej w Zakładzie Politechniki Społeczno-Gospodarczej, zgromadziła  bogaty dorobek naukowy, zredagowała podręcznik z toksykologii. Dr Ewa Jasińska-Zubelewicz za swoją pracę otrzymała Złoty Krzyż Zasługi, Odznakę Zasłużony dla Politechniki Warszawskiej, Srebrny Medal upamiętniający 100-lecie Odnowienia Tradycji Politechniki Warszawskiej (2015 r.) oraz wyróżnienie Złote Szelki (przyznawane za szczególną działalność na rzecz ochrony pracy).  Dr Ewa Jasińska-Zubelewicz pełniła wiele funkcji społecznych, w tym przez wiele lat społecznego inspektora pracy. Przewodniczyła IX Zjazdowi Absolwentów naszego Liceum w roku 2009. Zmarła 3 lipca 2016 r.

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

PROF. DR HAB. N. MED. MARIA MANTUR (z domu Gładysz)

pracownik naukowy- specjalność analityka kliniczna

Mantur Maria

Urodziła się 8.09.1951 r. w Słochach Annopolskich k/Siemiatycz, gdzie uczęszczała do szkoły podstawowej. W 1969 r. ukończyła nasze liceum, dyplom magistra biologii uzyskała na Uniwersytecie im. M. Kopernika w Toruniu. Po studiach podjęła pracę w Instytucie Diagnostyki Laboratoryjnej Akademii Medycznej w Białymstoku na etacie asystenta. W 1985 r. na Wydziale Lekarskim AMB uzyskała stopień naukowy doktora, w 2003 r. na podstawie dysertacji „Ekspresja wybranych receptorów powierzchniowych płytek krwi w pierwotnym raku nerki” - stopień doktora habilitowanego. W 1985 r. uzyskała I stopień specjalizacji z analityki klinicznej, zaś w 1989 r. - II stopień z diagnostyki laboratoryjnej. W listopadzie 2013 r. z rąk prezydenta Bronisława Komorowskiego otrzymała nominację na profesora nauk medycznych. Od początku pracy w AMB (obecnie UMB) uczestniczyła w pracy naukowo-badawczej, dydaktycznej oraz diagnostycznej. Jest autorką wielu publikacji naukowych, kilkunastu monografii, czterech podręczników oraz współautorką książek poświęconych zastosowaniom nowoczesnych metod diagnostycznych w badaniach naukowych, technice badawczej i medycynie praktycznej. Za osiągnięcia naukowe i dydaktyczne była wielokrotnie nagradzana przez rektora UMB oraz na zjazdach międzynarodowych. Jako nauczyciel akademicki pracowała do 2014 r. w Zakładzie  Laboratoryjnej Diagnostyki Klinicznej Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku.

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

BARBARA GOODWIN (1952-2014)

(z domu Hajdukiewicz)

historyk, pedagog

„Historia to nie tylko nauka, to Twoje życie”

Urodziła się w 1952 r. w Hajnówce. Do szkoły podstawowej uczęszczała w Siemiatyczach Stacji. Po ukończeniu naszego liceum studiowała na Wydziale Historii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Przez kilka lat pracowała w archiwum historycznym w Warszawie. W 1981r. zamieszkała w Wielkiej Brytanii. W 1987r. rozpoczęła pracę w Polskiej Sobotniej Szkole Przedmiotów Ojczystych im. Stanisława Kostki w Manchesterze, początkowo jako nauczycielka historii, a od 2002 r. jako kierowniczka szkoły. Idea działania polskiej sobotniej szkoły była jej życiową dewizą. Dbała, by w programie nauczania, poza nauką języka polskiego, polskiej historii, geografii, tradycji i religii, ważnym zadaniem było wychowanie uczniów w miłości do kraju ich rodziców i dziadków. Jako miłośniczka historii Polski, zapraszała kombatantów i działaczy społecznych na spotkania z uczniami dając „lekcje żywej historii”. Bardzo bliski był jej temat opisujący wysiłki Polaków o odzyskanie niepodległości i losy narodu podczas II wojny światowej i po jej zakończeniu. Za swoją pracę została odznaczona Złotą Odznaką Honorową Polskiej Macierzy Szkolnej, Srebrną i Złotą Odznaką Honorową SPK oraz Kombatanckim Krzyżem Zasługi Polskiej Misji katolickiej w Anglii i Walii, Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Zmarła 17 stycznia 2014 r. w Manchesterze.

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

MAREK ANTONI NOWICKI

adwokat, dyplomata, publicysta

marek antoni nowicki 2

Urodził się 5 marca 1953  w Siemiatyczach. W 1971 r. ukończył nasze liceum, jest absolwentem Wydziału Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. W okresie stanu wojennego był publicystą prasy podziemnej i współpracownikiem podziemnych struktur „Solidarności” oraz różnych instytucji niezależnych. Współzakładał
w Polsce: podziemny Komitet Helsiński (1982 r.), Helsińską Fundację Praw Człowieka (1989-r.). W latach 1993–1999 orzekał w Europejskiej Komisji Praw Człowieka w Strasburgu. Z ramienia ONZ, od lipca 2000 r. do końca 2005 r., był międzynarodowym rzecznikiem praw obywatelskich w Kosowie. W 2008 r. został powołany do Kapituły Nagrody Praw Człowieka Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy, a od 2013 r. zastępującej ją Nagrody Praw Człowieka im. Vaclava Havla. Jest autorem wielu książek i artykułów o prawach człowieka publikowanych w Polsce i za granicą, m.in. komentarza „Wokół Konwencji Europejskiej”. Za swoją działalność na rzecz obrony  praw człowieka i umacniania demokracji  otrzymał wiele nagród polskich i zagranicznych.  W 2009 r. został odznaczony przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, a w 2017 r. przez Prezydenta RP Andrzeja Dudę- Krzyżem Wolności i Solidarności. W latach 2007-2013 wykładał w Collegium Civitas w Warszawie, a w latach 2014, 2015 i 2018 w Krajowej Szkole Administracji Publicznej. Od listopada 2017 r. jest ekspertem/doradcą w misji OBWE w Kosowie.

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

JAN MICHALSKI (1953 – 2002)

wydawca

Urodził się 1953 r. w Kłodzku, ale całe dzieciństwo spędził w Siemiatyczach. W 1972r. ukończył nasze liceum. Studiował socjologię i filozofię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Uzupełniwszy wykształcenie o nauki polityczne, poświęcił się głównie kwestii integracji Polski z Unią Europejską, studiując kolejno w Kolegium Europejskim w Brugii i w Uniwersyteckim Instytucie Wyższych Studiów Międzynarodowych w Genewie. W 1983 r. ożenił się Verą Hoffmann. Państwo Michalscy w 1986 r. założyli w Szwajcarii wydawnictwo „Noir sur Blanc” – jedyne w Europie, które wyspecjalizowało się w popularyzacji literatury krajów Europy Wschodniej, a szczególnie literatury polskiej. Dzięki łączącej ich pasji wkrótce zaczęli wydawać książki w Paryżu i Warszawie. W 1995 r. Vera i Jan Michalscy uhonorowani zostali Oficerskim Krzyżem Zasługi. Jan Michalski zmarł 28 sierpnia 2002 w Genewie. Pochowany został na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. Odszedł przedwcześnie, jednak zapoczątkowana przez niego działalność trwa nadal. W 2004 r., z inicjatywy Very Michalski-Hoffman, została utworzona La Fondation Jan Michalski pour l’Ecriture et la Littérature. Powołaniem Fundacji jest wspieranie literatury, a w szczególności udzielanie pomocy twórcom pracującym nad nowymi dziełami – jest to kontynuacja działalności na rzecz twórczości literackiej, zapoczątkowanej przez Jana Michalskiego.

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

ZDZISŁAW RACZYŃSKI

politolog, dziennikarz, dyplomata

Urodził się 18 października 1959 r. w Werpolu. Tam ukończył szkołę podstawową, w latach 1974-1978 był uczniem naszego liceum. W tym czasie uzyskał tytuł Laureata Olimpiady Literatury i Języka Polskiego, aktywnie działał w ZHP oraz współredagował szkolną gazetkę literacką „Feniks”. Naukę kontynuował na Uniwersytecie Warszawskim na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych. Ukończył Instytut Stosunków Międzynarodowych w Moskwie oraz amerykańsko-niemieckie Studium Problemów Bezpieczeństwa i Stosunków Międzynarodowych w Garmisch-Partenkirchen. W latach 1990-97 był korespondentem polskich mediów w Moskwie (PAP, „Polityka”, Radio Zet). W latach 1997-2001 był doradcą Szefa Biura Bezpieczeństwa Narodowego przy Kancelarii Prezydenta RP, przez 2 lata pełnił funkcję dyrektora Centrum Analiz Strategicznych. W roku 2001 przeszedł do służby dyplomatycznej w Departamencie Europy Wschodniej MSZ. W latach 2004-2007 r. pełnił funkcję ambasadora RP w Republice Tunezyjskiej. Po powrocie do kraju pracował w Departamencie Strategii i Planowania Politycki Zagranicznej MSZ. W latach 2010-2014 pełnił funkcję ambasadora RP w Republice Armenii. Posiada stopień dyplomatyczny ambasadora tytularnego. Od 2015 r. pracuje w Departamencie Wschodnim MSZ. Zdzisław A. Raczyński wiosną 2018 wydał powieść „Harib”, a 8 października spotkał się z młodzieżą naszej szkoły, by opowiedzieć o pracy dyplomaty i pisarza.

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

PROF. DR HAB. IZABELA ŚWIĘCICKA

(z domu Niewiarowska)

biolog, pracownik naukowy


Ukończyła siemiatyckie LO w 1982 r. Magisterium z biologii uzyskała w 1987 na  Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym (Filia UW w Białymstoku). W 1999 r. otrzymała stopień doktora nauk biologicznych (Instytut Biologii, Uniwersytet w Białymstoku),a w 2009 r. habilitację (Wydział Biologii, UwB). Była stypendystką renomowanych uczelni, odbyła staże naukowe m..in na: Universityof California, Université Catholique de Louvain, Fraunhofer Institute. Jest autorką ponad 60 publikacji naukowych, w swoim dorobku ma także patent. W 2010 r. po  uzyskaniu stopnia profesora nadzwyczajnego została kierownikiem Zakładu Mikrobiologiiw Instytucie Biologii (UwB), w 2016 r. otrzymała nominację profesorską. Od roku 2016 pełni również funkcję prorektora ds. nauki Uniwersytetu w Białymstoku. Zainteresowania badawcze prof. Święcickiej to genetyczne aspekty patogenności wybranych gatunków bakterii, struktura genetyczna i filogeneza środowiskowych populacji bakterii, a także alternatywne metody walki z bakteriami.

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

PROF. DR HAB. N. MED. SŁAWOMIR JERZY TERLIKOWSKI

lekarz, pracownik naukowy

Urodził się 15 marca 1960 roku w Siemiatyczach. Świadectwo dojrzałości uzyskał w roku 1979. Ukończył Wydział Lekarski Akademii Medycznej w Białymstoku w roku 1989. Specjalista w zakresie położnictwa i ginekologii. Kierownik Zakładu Położnictwa, Ginekologii i Opieki Położniczo-Ginekologicznej Wydziału Nauk o Zdrowiu Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku. Dziekan Wydziału Nauk o Zdrowiu na kadencję 2012-2016. Autor i współautor ponad 200 opublikowanych prac naukowych oraz 6 rozdziałów w podręcznikach. Nagrodzony Naukową Nagrodą Zespołową Ministra Zdrowia w roku 2011. Członek Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego, Polskiego Towarzystwa Patologów, Polskiego Towarzystwa Histochemików i Cytochemików oraz współzałożyciel Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół AMB. Odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Medalem Za Zasługi dla Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku oraz Srebrnym Krzyżem Zasługi.

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

DR HAB. MIROSŁAW SOBECKI

pedagog, pracownik naukowy

Urodził się w 1960 r. w Skarszewach na Pomorzu, większość życia spędził na Podlasiu. W 1979 r. ukończył LO w Siemiatyczach, w 1985 – studia magisterskie z pedagogiki na Uniwersytecie Warszawskim (Filia w Białymstoku). Przygotował dysertację doktorską Funkcja etniczno-kulturowa szkół mniejszości narodowych. Doktorat sfinalizował w Instytucie Badań Edukacyjnych w Warszawie w 1995 r. Głównym obszarem jego zainteresowań jest edukacja i komunikacja międzykulturowa. Jest autorem prac: Kultura symboliczna a tożsamość. Studium tożsamości kulturowej Polaków na Grodzieńszczyźnie z perspektywy edukacji międzykulturowej oraz Komunikacja międzykulturowa w perspektywie edukacyjnej. Studium z pogranicza polsko-litewsko-białorusko-ukraińskiego. Współredagował wiele monografii dotyczących edukacji międzykulturowej i publikacji poświęconych mniejszości polskiej na Białorusi. Pracuje na stanowisku profesora na Wydziale Pedagogiki i Psychologii na  Uniwersytecie w Białymstoku. Od 2010 roku kieruje Zakładem Pedagogiki Społecznej, a od 2012 r. pełni funkcję dziekana Wydziału Pedagogiki i Psychologii. Jest członkiem Komitetu Nauk Pedagogicznych Polskiej Akademii Nauk.

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

 

KRZYSZTOF ANDRZEJ SZYSZKO

instruktor tańca, choreograf

Urodził się 23 października 1960 r. w Siemiatyczach. Tu uczęszczał do szkoły podstawowej i ukończył liceum w 1979 r. W maju 1984 r., będąc tancerzem Studenckiego Zespołu Pieśni i Tańca "Podlasie" przy ZW AWF w Białej Podlaskiej, był jednym z inicjatorów powstania w Siemiatyczach Zespołu Pieśni i Tańca "Małe Podlasie", którego jest kierownikiem artystycznym i choreografem. Tancerze z "Małego Podlasia" należą do najlepszych par i zespołów w Polsce, a Krzysztof Szyszko niejednokrotnie zdobywał tytuł Najlepszego Instruktora. Od 30 lat w swojej pracy z dziećmi i młodzieżą łączy kultywowanie folkloru oraz polskiej tradycji narodowej. Z jego inicjatywy corocznie odbywa się w Siemiatyczach Ogólnopolski Turniej Tańców Polskich „O Podlaską Szyszkę”. Pracuje jako członek Prezydium Komisji ds. Tańców Polskich Polskiej Sekcji CIOFF oraz Rady Konsultacyjnej Komisji ds. Tańców Polskich PS CIOFFW. W 2002 roku otrzymał nominację na Sędziego Tańców Polskich, a w 2009 roku został awansowany do grona Sędziów Konsultantów. Jest laureatem Kulturalnej Nagrody Marszałka Województwa Podlaskiego, jak podano w uzasadnieniu, „za 25 lat pracy na rzecz edukacji, upowszechniania i promocji tańców polskich”. Otrzymał tytuł Ambasadora Siemiatycz za rok 2012.

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

ALEKSANDER SOSNA

poseł, polityk, urzędnik samorządowy

Aleksander Sosna  urodził się w 21 września 1963 roku w Orli na Podlasiu. Po ukończeniu naszego liceum podjął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego Filia w Białymstoku, które ukończył w 1987 r. Po studiach pracował w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych i  Państwowej Inspekcji Pracy. Od grudnia 2006 roku do czerwca 2014 roku pełnił funkcję wiceprezydenta Białegostoku. 5 czerwca 2014 r. objął mandat poselski na Sejm VII kadencji. Był sekretarzem Stowarzyszenia „Bractwo Prawosławne św. św. Cyryla i Metodego” oraz działaczem Forum Mniejszości Podlasia. W latach 2010-2014 pełnił funkcję społecznego doradcy Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego ds. społeczności prawosławnej i mniejszości białoruskiej w Polsce. W 2011 r. został odznaczony  Złotym Krzyżem Zasługi. Jest współautorem książek: „Stulecie w kamieniu i metalu” oraz „Cerkwie w centralnej Polsce 1815-1915”.  

 

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

JAN TADEUSZ MASIEL

europoseł, tłumacz

Urodził się 28 marca 1963 r. w Siemiatyczach, gdzie uczęszczał do szkoły podstawowej, w roku 1982 ukończył nasze liceum. Jest absolwentem psychologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Studia kontynuował na Katolickim Uniwersytecie w Louvain-la-Neuve w Belgii, gdzie w 1997 r. uzyskał Certyfikat 3-letniej formacji w psychoterapii o orientacji psychoanalitycznej. Od 2000 r. był zaangażowany w pomoc Polakom nieleganie przebywającym w Brukseli, współpracował również z Radą Polonii w Belgii. Jest tłumaczem przysięgłym w sądzie w Brukseli. W latach 2004-2009 był posłem do Parlamentu Europejskiego, w którym pracował w Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych oraz Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności. W czerwcu 2007 r. europoseł zaprosił grupę polskich uczniów do Brukseli, celem wycieczki było zwiedzanie Parlamentu Europejskiego i innych instytucji unijnych. Obecnie Jan Masiel mieszka w Belgii, gdzie prowadzi działalność gospodarczą o profilu doradczym, jest założycielem szkoły językowej „Europol”, w której uczy języka francuskiego.

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

DARIUSZ KOWALSKI

aktor

Urodził się 19 grudnia 1963 r. w Siemiatyczach. W latach 1978-82 uczęszczał do naszej szkoły. Od wczesnej młodości marzył o zawodzie aktora. W 1990 ukończył studia na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej we Wrocławiu. Pracował w Teatrze Studyjnym w Łodzi, Teatrze Powszechnym w Radomiu. Współpracował z Teatrem Lubuskim w Zielonej Górze, Teatrem Komedia i Dramatycznym w Warszawie. Od 1998 r. jest aktorem Teatru Nowego w Łodzi. Współpracował z wieloma reżyserami, w tym z Kazimierzem Deymkiem. W 1992 roku zadebiutował w filmie: zagranicznym -  „Daens” S. Coninxa oraz polskim- „Listopad” Łukasza Karwowskiego. Ma na swoim koncie wiele ról teatralnych oraz filmowych. Grał m.in. w: „Komorniku” F. Falka, „Strajku” V. Schloendorffa, „Drogówce” W. Smarzowskiego, „Zerwanym kłosie” W. Ludwiga, „Fanatyku” M. Tylki.  Grywa również w teatrze telewizji i serialach („Komisarz Alex”, „Na dobre i na złe”, „Czas honoru”, „Prawo Agaty”, „W rytmie serca”). Przez wiele lat związany był z telewizyjnym serialem „Plebania”, który przyniósł mu popularność. Współpracował z Narodowym Instytutem Fryderyka Chopina, użyczając swego głosu do prezentacji multimedialnych w powstającym muzeum kompozytora oraz z Wydawnictwem „Edycja Świętego Pawła” przy nagraniu audiobooka „Pismo Święte Starego Testamentu”. W 2018 r. odznaczony został Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

DR HAB. INŻ. ELŻBIETA PAMUŁA

(z domu Jodłowska)

chemik, pracownik naukowy

Pamula

 

Urodziła się 8 lipca 1966 r. w Siemiatyczach, w roku 1985 ukończyła nasze liceum. Studiowała na Akademii Górniczo–Hutniczej w Krakowie na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki na dwóch kierunkach: inżynierii materiałowej i technologii chemicznej, dwukrotnie uzyskując tytuł magistra–inżyniera. W roku 1995 uzyskała tytułu doktora nauk technicznych w dziedzinie inżynierii materiałowej, w roku 2009-  habilitację. Tytuł profesorski otrzymała w 2014 r. Zajmuje się badaniem właściwości i otrzymywaniem materiałów ceramicznych przeznaczonych dla medycyny m.in. nici chirurgicznych ulegających biodegradacji, protez wiązadeł i ścięgien. Jest autorką kilkuset publikacji oraz sześciu patentów. Wyniki swoich badań prezentowała na konferencjach w kraju i za granicą.  Odbywała staże w zagranicznych ośrodkach naukowych (Belgia, Turcja, Czechy, Australia) oraz odwiedzała zagraniczne uczelnie wyższe w charakterze profesora wizytującego. Za osiągnięcia naukowe dwukrotnie nagradzana była przez Rektora AGH, w 2010 r. otrzymała Indywidualną Nagrodę Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za monografię „Biomateriały dla inżynierii tkankowej” oraz Nagrodę IV Wydziału PAN-  Nauki Techniczne. Prof. Elżbieta Pamuła jest członkiem wielu towarzystw naukowych. Od początku swojej kariery naukowej pracuje w Katedrze Biomateriałów i Kompozytów na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH w Krakowie, od 2015 r. na stanowisku profesora nadzwyczajnego z tytułem.

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

DR AGNIESZKA JANUSZEK – SIERADZKA

historyk, pracownik naukowy

AJanuszek

Urodziła się 12 marca 1978 r. w Siemiatyczach, gdzie uczęszczała do szkoły podstawowej. Liceum Ogólnokszałcące ukończyła z wyróżnieniem w 1997 r. Studiowała na Wydziale Historyczno – Filologicznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Studia historyczne (o dwóch specjalnościach- pedagogicznej i bibliotekarskiej) ukończyła z wyróżnieniem. Jej rozprawa  „Rezydencja królewska w Niepołomicach w czasach panowania króla Zygmunta Augusta (1548 – 1572)” otrzymała nagrodę rektora KUL dla wyróżniającej się pracy doktorskiej. W roku 2018 uzyskała tytuł doktora habilitowanego. Agnieszka Januszek-Sieradzka uczestniczy w polskich i międzynarodowych konferencjach naukowych. Jest autorką wielu publikacji naukowych, m.in. „Z dziejów wsi Ostrowy Tuszowskie”, „Servitium et amicitia: studium z dziejów”. Pracuje na stanowisku adiunkta w Katedrze Dziejów i Kultury Europy Jagiellońskiej na Wydziale Nauk Humanistycznych Instytutu Historii KUL. Jest członkiem Zespołu do Badań nad Dworami i Elitami Władzy przy Instytutu Historii PAN. Współpracuje z redakcjami czasopism historycznych i naukowych.

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

 

Dr EWELINA WOJCIECHOWSKA

solistka operowa, śpiewaczka - sopran, politolog

Doktor sztuk muzycznych, śpiewaczka, solistka, sopran, politolog, urodzona w Gdańsku. W Siemiatyczach uczęszczała do szkoły podstawowej i liceum, które ukończyła w roku 1997. Absolwentka Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Gdańskiego, kierunek – Politologia i Nauki Społeczne (2002 r.), absolwentka Wydziału Wokalno-Aktorskiego Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku (2004 r.). Debiutowała na scenie Opery Bałtyckiej (2007 r.), z którą łączy ją stała współpraca. Kreowała m. in. rolę Cześnikowej i Jadwigi Straszny dwór, Halki w Halce S. Moniuszki, Lady Macbeth Macbeth, Abigaille Nabucco G. Verdiego. W repertuarze posiada największe role operowe przeznaczone na sopran dramatyczny, a także pieśni, operetki, oratoria, musicale znanych kompozytorów światowych. Wykonała kilkadziesiąt spektakli i kilkaset koncertów. Uczestniczy w koncertach filharmonicznych, prawykonaniach, festiwalach operowych, koncertach organowych, kameralnych w kraju i za granicą. Ważną rolę w repertuarze odgrywają utwory S. Moniuszki – propaguje twórczość kompozytora; rozprawa doktorska poświęcona społecznemu aspektowi jego twórczości (2018 r.). Prowadzi wykłady, zajęcia, konsultacje, warsztaty; czynnie uczestniczy w sesjach naukowych, konferencjach, występuje z wykładami, publikuje.

 

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

 

JOANNA KRYŃSKA

dziennikarka

Urodziła się 26 kwietnia 1980 r.  w Siemiatyczach. Tu chodziła do szkoły podstawowej,  w latach 1995-99 uczęszczała do naszego liceum. W szkole średniej ujawniły się jej zdolności humanistyczne oraz zainteresowania problemami politycznymi i społecznymi. Studiowała dziennikarstwo w Białymstoku i europeistykę w Wyższej Szkole Humanistycznej w Pułtusku. Podczas studiów odbyła praktykę w białostockim ośrodku Telewizji Polskiej i otrzymała tam pracę. Przez rok pełniła funkcję rzecznika prasowego Wojewódzkiej Stacji Sanitarno – Epidemiologicznej w Białymstoku. W 2005 r. rozpoczęła pracę w TVN 24, początkowo jako reporterka zajmująca się polityką, później została prezenterką prowadzącą serwisy informacyjne. Przygotowywała i prowadziła m.in.  „Prosto z Polski”, „Dzień na żywo”, „Wstajesz i wiesz”, „Wstajesz i weekend”, „Tu Europa”, „Express TTV”. W swoich programach często wspomina Siemiatycze i Podlasie, co zostało zauważone przez mieszkańców i władze miasta, które przyznały jej tytuł „Ambasadora Siemiatycz” za rok 2017. Joanna Kryńska jest współautorką książki „Onkolodzy. Walka na śmierć i życie” ukazującej obraz polskiej onkologii z perspektywy lekarzy walczących na co dzień o zdrowie i życie pacjentów.  

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

TOMASZ JAKIMIUK

podróżnik, bloger

 jakimiuk

Urodził się 1 września 1990 w Hajnówce,  jednak dzieciństwo i młodość spędził w Siemiatyczach, gdzie w 2009 r. ukończył nasze liceum.  Studiował na Politechnice Białostockiej – na kierunku turystyka i rekreacja, pracę magisterską obronił z zarządzania. W tym samym czasie pracował, trenował wioślarstwo, zdobywał różne uprawnienia, m.in. trenera lekkiej atletyki, pilota wycieczek, angażował się w życie uczelni. Jego pierwsza wyprawa (2013) „Eurotrip” trwała 16 dni, autostopem przebył ok. 7 200 km. Odwiedził wówczas Niemcy,  Holandię, Belgię, Francję i Hiszpanię.  Na swoim koncie ma wyprawy do różnych zakątków świata: autostopem i jachtostopem do Meksyku (2014-2015), wyprawę hulajnogą i autostopem do Chin (2016) oraz podróż po krajach Bliskiego Wschodu (2017). W maju 2019 rozpoczął projekt „Afryka 2019”. Celem Tomasza Jakimiuka jest pokazanie, że podróżować może każdy, bez względu na status materialny. Jego pasja zaowocowała otrzymaniem honorowego tytułu Ambasadora Siemiatycz za rok 2016. Na swoim koncie ma kilkanaście nagród związanych z dziedziną podróży, m.in. za wyprawę do Chin w 2017 roku „Traveler National Geographic - Podróż Roku”, nagrodę dziennikarzy za reportaż z podróży oraz nagrodę publiczności za najciekawszą opowieść na największym festiwalu podróżniczym w Europie KOLOSY 2017. W planach ma kolejne podróże.